woensdag 8 januari 2014

Startsein voor nieuwe kaartjes!

Heerlijk is dat; vakantie vieren...
Niets moeten, lekker luieren, boekjes lezen.
Het enige 'lastige' is (en dat herken ik ook bij veel creatieve vriendinnen) dat je hoofd zo op hol slaat. Ineens zitten er honderd potentiële ideeën en plannen, honderd tijdslijnen om die plannen te verwerkelijken (waarvan je nu al bijna in de stress schiet omdat je weet dat je dat nooit gaat halen!) Gelukkig kan ik dan redelijk makkelijk even een teug adem happen, de eerste schetsjes maken en de rest van me af laten glijden. Heerlijk!

Moraal van dit verhaal: Ik ben van mening dat elk creatief mens veel vaker vakantie moet houden! ;)

Nu de vakantie voorbij is liggen alle schetsjes voor me. Sommige worden meteen geëlimineerd, die zijn niet leuk, te moeilijk of gewoon niet haalbaar genoeg. Gelukkig blijft er heel wat over en aan de leukste ben ik nu begonnen.



Ga natuurlijk nog lekker niets vertellen, maar hou je op de hoogte...
Wat denk jij dat 't wordt?

maandag 6 januari 2014

Eliminatie...

Met een mokkig kopje zit Sem naast me op de bank. Camera in de aanslag. Gezicht op donderwolkjes...
Reden?

Sem heeft een 'bedrijfje'. Hij maakt filmpjes en plaatst ze op YouTube in de hoop zoveel mogelijk kijkers, likers en abonnees te krijgen. ("Superleuk!", zegt zijn mama trots!) Voor degene die ze willen zien: de naam van Sem is 'machogamer2004' (http://www.youtube.com/channel/UC3ZLF3HLT5J8YK6BKxJUogQ/videos)
Veel kijkplezier!

Nou ja... nu even niet.
Ik zit op de bank. Op, moe, af, geen drup energie meer over (Een heerlijk, maar vermoeiend weekend achter de rug en heel veel vocht in de lucht zijn nou eenmaal dé ingrediënten voor een slechte dag bij een hartfalenpatiënt...) en zit naar een kookprogramma te kijken. Heerlijk! Dubbelop; lekkere recepten en naar een keuken vol hardwerkende en ploeterende mensen kijken!
Meneer kijkt me scheef aan en zucht nog eens theatraal.
"Jaaa?!"vraag ik, terwijl ik nu alláng het antwoord weet.
"Ik wil een filmpje opnemen...", zegt Sem gepikeerd: "Maar boven kan het niet, daar is Papa aan het werk en hier lukt het ook niet, want jij kijkt televisie!"

Het liefst stuur ik 'm nu het bos in... Maar eigenlijk snap ik hem ook zo goed, dus kom ik met een plannetje.
"Wat vind je van het plan dat mama dit nog even afkijkt en daarna de tv uitzet? Nog even geduld en daarna is er alle stilte die je nodig hebt. Goed?"
Hij accepteert het aanbod, maar niet helemaal van harte... Om de haverklap hoor ik een zucht, schuift hij heen en weer, of hangt ergens tegenaan. Ook de tip dat hij ondertussen vast de spullen kan klaarzetten of zo wordt beantwoord met een "Má-ham!!!"
Maar daarna wordt het stiller.
"Nog 5 minuutjes", zeg ik: "Dan is het programma afgelopen."
Ik kijk naar de show, waarin net iedereen in de rij gaat staan voor de eliminatieronde. Van de zes kandidaten staan er nog twee in de gevarenzone en wordt besloten dat de ene meneer het toch niet goed genoeg gedaan heeft en afscheid moet nemen van het programma. En er wordt, onder het genot van een bijpassend muziekje, ingezoomd op het gezicht van de grote verliezer...

Ineens hoor ik een trillend zuchtje naast me.
Ik kijk om, zie Sem over de bank hangen, met waterige oogjes en een trillend lipje.
Ik kijk hem niet-begrijpend aan.

"Dat vind ik zó gemeen, mama.. Dat ze er zo'n zielig muziekje bij laten horen. Ik moet er bijna van huilen..."






vrijdag 3 januari 2014

Welkom in het jaar 2014!

Terugkijkend op het afgelopen jaar zie ik zoveel mooie herinneringen... Als ik mijn ogen sluit zie ik mentaal allerlei snapshots langskomen waarin ik lach, straal of ontroerd ben. Mooie momenten om op terug te kijken! Kaartjes en opdrachten, maar ook in mijn gezin, familie en met vrienden en vriendinnen. Een jaar waarin ik het gevoel heb dat ik gegroeid ben; in creativiteit, in vriendschappen en in de liefde.
Tuurlijk zie ik ook wel een paar minder mooie plaatjes, maar die horen in afgelopen jaar thuis, zijn achter me gelaten. Ik ben ze niet vergeten, maar wil ze ook niet meedragen het nieuwe jaar in.


En nu ligt er een heel nieuw jaar voor me open. Vol beloftes, plannen en vrijheid om te kiezen wat ik maar wil! Ik wordt er zó vrolijk van! En enthousiast...
Een hoofd vol plannen en wilde ideeën. Een agenda, nu nog leeg, maar die ik straks vol wil maken met theeleutafspraken en bakjes bijklets. Niet alleen voor de gezelligheid, maar ook omdat ik zo graag sámen met anderen me wil ontwikkelen. 
Een lijf dat ik eindelijk een beetje meer begrijp en rekening mee durf, kan en het me ook lukt te houden. Hopelijk ligt daar ook een mooi jaar in het verschiet...

Dus...
Aan alle vriendinnen en creatieve kennissen; houdt je agenda maar in de aanslag!

Aan iedereen die dit leest: ik hoop nog heel veel berichtjes en maaksels te plaatsen en te delen.
Aan iedereen die ik lief vind: een dikke liefdevolle knuffel...

Ik wens jullie alle mooie wensen en dromen die uit mogen komen in 2014!

dinsdag 24 december 2013

Allemaal leuks in december

December staat natuurlijk al bekend als feestmaand, maar voor mij lijkt het wel helemaal raak dit jaar.

Het begon met een flinke uitdaging. Of ik een kaart wilde maken, een uitnodiging voor een verjaardag, maar wel een kaart met een heel verhaal aan tekst. De bedenker heeft het hele leven uitgedokterd in cijfers; zoveel dagen geleefd, zoveel dagen samen, zoveel mooie en minder mooie momenten. Een verhaal wat de aandacht verdient, maar niet moest overkomen als lap tekst, want ja... op een uitnodiging ga je geen groot verhaal lezen.
Opdracht geslaagd! Het is een klein boekje geworden op kaartformaat waarin op elke bladzij een cijfer en zijn verhaal centraal staat.



Ondertussen kwam mijn vriendin Martine (van tinus-fotografie) blij en enthousiast vertellen dat het haar ein-de-lijk gelukt was een studio te vinden! En wat voor een! Midden in het dorp, een mooie ruimte boven 'De Oude Bieb' (een legende, nu al! In 'De Oude Bieb' kun je koffie en iets lekkers krijgen in een ruimte vol tweedehands spullen, die daar ook nog eens gewoon verkocht worden. Net Oma's huiskamer, en bevalt de bank waar je op zit, dan kun je hem ook nog kopen!)



En toen ze uitgerateld was over 'hoe leuk!' en 'zo mooi!' en alle plannen die ze had met de ruimte vertelde ze over haar 'plankjes'.
In haar studio wil ze niet alleen haar shoots nemen, workshops geven, maar ook de ruimte bieden aan creatieve vriendinnen om hun werk te showen.

Of ik dat ook wilde...

Uhm... JA!!! Tuurlijk!

Dus twee dagen later kwam ik met een tas vol gebouwde kaarten en mijn boeken aan en stalde het vol trots neer op 'mijn' plank. Martine kwam naast me staan en vroeg: "En hoe ga ik dit nu voor jou verkopen als mensen het willen hebben?"
Ik geloof dat ik haar twee minuten verbaasd heb staan aankijken.
"Verkopen?!"
Dus na nog een paar dagen hard werken ligt mijn plank vol met gebouwde kaarten en boeken, maar nu vergezeld met een map vol bouwkaarten en uitleg.
Vol trots kan ik zeggen dat ik al twee opdrachtjes binnen heb om kaarten aan te passen (Ja, dat kan sinds kort ook!) en een kaart heb verkocht!
En ik weet niet wie er harder stond te genieten bij de opening, Martine of ik! (Ben zó trots en blij voor je, meid!)



P.S.: Moraal van dit verhaal: Ga eens voor een kopje koffie naar 'De Oude Bieb' en wil je weten wat voor moois Martine met een camera weet te vangen. Kijk dan eens rond op tinus-fotografie.nl, ook te vinden op Facebook!

En december is nog niet voorbij! Na de Kerstdagen staat er een workshop op de planning! Ik mag dan, heel gezellig bij de Bruna in Zeewolde, aan een groep kinderen uitleggen wat 'knipkunst' is en hoe ik dat gebruik in mijn illustraties. Natuurlijk gaan we dan zelf ook wat knutselen!
Ik heb er helemaal zin in, dus daar ga je vast nog wel wat over horen!



In de hoop dat december voor jou net zo'n leuke maand is, wens ik je geweldig gezellige Kerstdagen en alvast allemaal mooie en sprankelende dromen voor het nieuwe jaar!

woensdag 18 december 2013

Ik kan het nog! Crea-Bea maakt Kerstbeest.

Na lange radiostilte kan ik vol trots vertellen dat ik het nog steeds kan! Crea-Bea zijn, bedoel ik.

Een longontsteking bleek een virus, dagje in het ziekenhuis, uitzieken, je beter voelen en meteen weer geveld worden door de staart van het virus... Ik ben redelijk onder de pannen geweest. Ondertussen heb ik niet stil gezeten, hoor! Ik heb genoeg gedaan en gemaakt en veel gerust, maar dat vertel ik later allemaal nog wel!

Nu kan ik volmondig zeggen dat ik er weer ben. En hoe! Manlief heeft mijn site www.bouwkaarten.com op de schop genomen. Hij ziet er nu gelikter uit dan ooit! Er staat een workshop op de planning én ik mag mijn spullen tonen en verkopen in de studio van mijn vriendin Martine! Veel leuk en goed nieuws dus. Ik sta ondertussen ook weer te springen op te schrijven, bouwen en showen. Dus voorlopig zal er weer het een en ander gebeuren op www.rona.nu!

Eerst iets over mijn Kerstbeest...

Zaterdagmiddag komt mijn mannetje thuis met de mededeling dat er een Kersttoernooi wordt georganiseerd vanuit zijn badmintonclub. Of ik 'even' een rendierpak in elkaar wilde zetten...
Voor dinsdag!


Ik ben zondag de kast eens ingedoken, vond een rendiergewei in de zak met Kerstspullen, een oud laken en een handdoek en dacht: "Nou, daar moet toch wel iets van te bouwen zijn?"










Naast het afmaken van een kaartje voor mijn ouders ben ik zondag
en maandag druk geweest met naald, draad, stof, verf en vulling en dit
is het resultaat...







Zie hier 'Mijn Vrolijk Kerstbeest'!
Hij kan nog kwispelen ook! ;)





Fijn om terug te zijn!
Hopelijk zie ik jullie snel op www.rona.nu en bouwkaarten.com

vrijdag 4 oktober 2013

Even een beetje stil op mijn blog...

Het begon met een hoestje, beetje keelpijn en een kleine verkoudheid. "Griepje!", dacht ik nog. Meestal weet ik ze aardig te ontwijken. Door mijn hartproblemen is mij vanuit het ziekenhuis goed op het hart (ha, ha!) gedrukt goed voor mezelf te zorgen; voldoende beweging om je conditie op peil te houden, voldoende groente en fruit en extra vitamines elke dag. En ik moet zeggen; ik doe 't redelijk goed! De laatste keer dat ik echt ziek ben geweest kan ik me eigenlijk niet herinneren... Tot nu dan! Maar, hè... Ben ook eigenlijk best wel druk geweest de laatste tijd! (Lees: Ik ben best wel flink over mijn grenzen gegaan met allerlei leuke wil en moetdingetjes) Blijkbaar wreekt zich dat.

woensdag 25 september 2013

'Fina', geschreven door Martina Sahler, illustraties van mij!

En toen kwam het tweede boek. "Fina", over een dochter van een arme smokkelaar die haar aan alles en iedereen wil uithuwelijken, die stiekem bij het raam van de plaatselijke school probeert op te pikken wat ze binnen leren, die verliefd wordt op haar sterrenprins, de rijkste jongen uit het dorp... En voor haar mocht ik ook een 'gezichtje' maken.



Ik kon het dan ook niet laten om de kleine pittige Fina uit te beelden als stiekeme toehoorder onder het raam van school...