Met trots presenteer ik: bouwkaarten.com

Na lang nadenken, uitproberen, uitzoeken, bijwerken en schaven...
Met bloed, zweet, hartkloppingen en zelfs wat nattige ogen...
(Moet ik er wel heel eerlijk bij vermelden dat 90% van het bovenstaande niet mijzelf beschrijft, maar het harde werk van mijn verschrikkelijk lieve man Wim... Zonder jou was dit niet gelukt! Moeahh! Dikke zoen!!!)

En nu...
is hij af!
Mijn eigen site, speciaal voor alle mooie kaarten die ik heb gemaakt en wil delen met de wereld.

Nieuwsgierig?!

Kom snel kijken op bouwkaarten.com

http://www.bouwkaarten.com/index.html

Enne... Ik ben natuurlijk erg benieuwd wat je ervan vindt!

Met mijn voeten in het heden en mijn blik genietend van de toekomst...

Klinkt wel een beetje poëtisch, maar het vertelt precies hoe ik me voel!

Met Moederdag kreeg ik geweldige cadeautjes! Een schilderij van Sem en een zelfgemaakt gedicht. Daar zat ik dan in bed. Een trots moederhart en een brok in de keel... (Al kan ik nog steeds niet zeggen of de tranen kwamen van het lachen, de ontroering over dat hij me toch wel heel lief vind of juist vanwege een aantal confronterende zinnetjes over mijn moe zijn...)

"Lieve Mama,
Je bent lief,
maar je bent ook mijn hartendief.
Je ligt vaak op de bank,

je bent ook best wel slank.
Je leest vaak een boek,
maar je krijgt niet zo veel bezoek.
Je kan goed breie,
maar je gaat niet zo vaak kleie.
Er is af en toe gedoe,
je bent best snel moe.
Je bent een goeie kok,
maar je bakt geen bok.
liefs Sem"

Daarna kreeg ik als cadeautje van mijn mannen samen de laptop op schoot. Brok nummer twee: Wim heeft , deels samen met Sem, een opzet gemaakt voor een site. Een site voor mijn creatieve uitspattingen, illustraties en bouwkaarten. Wat een super cadeau!

Bouwkaartje: 'Zere arm... Au! Kusje er op?!'

Het is brekebeentjestijd in mijn omgeving... Een telefoontje van mijn zus laat ons weten dat haar oudste dochterlief op een verkeerde manier een speeltoestel heeft verlaten. Ik begrijp uit het verhaal dat het eruit gaan nog wel ging, maar het landen ietsje minder is bevallen; haar pols lag in een nogal vreemde hoek en werd door Dokter Mama beschreven als een 'zwanenhals van de wastafel...' (wat ik wel beeldend genoeg vond!)  Rest er niets anders dan dokter/ziekenhuis/foto's/onder narcose laten zetten en is nu is onze stoere, dappere Nele versierd met een mooie laag gips. (Al heeft onze kleine prinses wel met pruillip aangegeven dat ze die witte niet mooi genoeg vind... Ze wil roze!)

Nou Nele, deze is voor jou!
(En voor alle anderen die ook de pech hebben om met een zere arm te moeten rondlopen!)

Bouwkaartje: 'Je bent zwanger. Net!'

Het is alweer een aantal weken geleden. De telefoon gaat. Wim pakt op en krijgt een vriendin van ons aan de lijn. Ik zit naast de telefoon, maar kan meteen horen dat er een hele berg aan emoties door de verbinding heen pulseert.... Zwanger! Nog maar net... Spannend! Leuk! Fijn! Maar ook een spoortje paniek. Zo snel! Was eigenlijk nog niet helemaal de bedoeling en wat moet er allemaal wel niet geregeld worden...
Ik heb zelf al een indianendansje in de kamer achter de rug (van alle mensen die ik ken gun ik het hen beiden zo ontzettend!!!) en terwijl ik meeluister op afstand, grijp ik papier en potloden. Hier moet wat mee gedaan worden! Binnen een paar potloodstrepen staat er een dame op papier. Een dame in verwondering met een hand op haar buik. Er woont een mensje onder haar hart en ze weet het nog maar net....

Ik denk terug aan het moment dat ik mijn zwangerschapstest deed...

Bouwkaartje 'Moederdag'

Zondag 12 mei is het weer zover... Vertroeteldag voor alle mama's van het land! En dit jaar speciaal voor de mijne:

Maar als je jouw moeder nu ook wil verrassen met een lief kaartje...

Bouwkaartje "Au! Zeer been!"

Het is brekebeentjestijd... Zusjelief ligt in het ziekenhuis met (weer) een gebroken heup. (Zeer lang en zielig verhaal, maar gelukkig gaat 't allemaal ietsje beter) En een vriendin was ietsje te enthousiast met sporten... Nu met een dikke knie, gescheurde kruisband, krukken en revalidatie in het vooruitzicht.
Zielig...

Tja... En wat kan ik dan doen?! Op visite met troostvoer (chocolade en snoep!) én kaarten maken!
Hier is hij voor de dames:

En als jij nou ook een brekebeentje kent die je met zo'n kaart wil verrassen...
Zo werkt het: