Met mijn voeten in het heden en mijn blik genietend van de toekomst...

Klinkt wel een beetje poëtisch, maar het vertelt precies hoe ik me voel!

Met Moederdag kreeg ik geweldige cadeautjes! Een schilderij van Sem en een zelfgemaakt gedicht. Daar zat ik dan in bed. Een trots moederhart en een brok in de keel... (Al kan ik nog steeds niet zeggen of de tranen kwamen van het lachen, de ontroering over dat hij me toch wel heel lief vind of juist vanwege een aantal confronterende zinnetjes over mijn moe zijn...)

"Lieve Mama,
Je bent lief,
maar je bent ook mijn hartendief.
Je ligt vaak op de bank,

je bent ook best wel slank.
Je leest vaak een boek,
maar je krijgt niet zo veel bezoek.
Je kan goed breie,
maar je gaat niet zo vaak kleie.
Er is af en toe gedoe,
je bent best snel moe.
Je bent een goeie kok,
maar je bakt geen bok.
liefs Sem"

Daarna kreeg ik als cadeautje van mijn mannen samen de laptop op schoot. Brok nummer twee: Wim heeft , deels samen met Sem, een opzet gemaakt voor een site. Een site voor mijn creatieve uitspattingen, illustraties en bouwkaarten. Wat een super cadeau!

Ik moet je wel eerlijk vermelden dat ik op creatief vlak redelijk vooraan heb gestaan, maar als het over computers en de techniek gaat ben ik net zo goed als op het gebied van de economie... ( Sem zegt met regelmaat: "Mam, je kúnt niet meer uitgeven dan dat er binnenkomt!" Zegt genoeg toch. Achtjarige snotaap!!!) Met andere woorden; de gedachte aan een site, het bouwen en inrichten ervan... daar kan ik slapeloze nachten en angstzweet van krijgen! Ik ben een mens die in staat is om een huis en inrichting te bouwen om een mooie accessoire, dus met het inrichten van een site begin ik al meteen te piekeren over de kleinste pietluttige dingen. Laat staan dat ik zicht heb op 'visie' of 'het doel'.
Gelukkig kent manlief (minnaar, vriendje, partner, levensgezel -nog steeds niet getrouwd, dus hoe noem je je 'man' dan eigenlijk?! FOCUSSS! Gespreksstof voor een andere keer, Rona!)...
Gelukkig kent Wim me een beetje en weet me goed te sturen, maar in dit geval komt het er echt op aan dat het MIJN site wordt.
Dus; twee weken van gerichte vragen, uitproberen, pagina's bouwen en aanpassen, namen bedenken en afstrepen,  paniek in mijn kop omdat ik het 'grote plaatje' nog niet zie, spoortjes van paden uitzetten en gelukkig regelmatig een klankbord raadplegen (thanks Nicole!) begint er nu iets moois te ontstaan...

Binnenkort komt hij on line!

Mijn site met bouwkaarten en mijn blog! Volgens mij het eerste stapje naar een syndicaat van sites met verschillende creatieve uitspattingen en mijn blog als spil...

Jullie moeten nog wel éven geduld hebben...
Je hebt 't vast al begrepen; dankzij Wim (Smak! Héle dikke kus daarvoor!) staan de grote lijnen, maar die kleine details.... daar kun je, als je Rona heet, héél hard over na moeten denken!!!