En toen had ik geen tas...

Al een aantal weken hangt er een geweldig leuk jurkje in de slaapkamer. Grijs. Vintage. Ben helemaal verliefd! Zie het al helemaal voor me: ik, in die jurk, rood topje eronder (jurk heeft blote schouders!) en knalrode pumps aan m'n voeten. Op naar 'Dé Grote Dag' van mijn zusje! (Ja! Ze gaat trouwen. En ik mag getuige zijn! Alle redenen aanwezig om er zo mooi mogelijk uit te zien, toch?!)

Alleen nog een tas....

Ik heb werkelijk overal gezocht; winkels en internet af, maar een leuke vond ik niet. Oké, ééntje dan! Die was leuk, maar paste totaal niet bij de jurk. De rest was te groot, of te klein. Foute kleuren, niet de juiste stijl.
Dus zat er niets anders op dan zelf aan het werk te gaan:

U haalt bij de eerste de beste bouwmarkt het meest goedkope vilt wat er te vinden is (poetsdoeken voor grof schilderwerk of gewoon gronddoek). Verder bij de hobbywinkel het een en ander aan leuke kleurtjes en dan.. gewoon achter de naaimachine gaan zitten en zien wat er uit komt.

Ik heb het al eerder gedaan. Op zoek naar een makkelijke tas, beetje vintage en oudbollig, makkelijk en anders... En vond in de kast een oude klusbroek van manlief en een t-shirt uit mijn jeugd. (Wie wat bewaard, heeft wat!)  Zie hier het resultaat!

 

 

 

Het mooiste compliment kreeg ik deze week van de vaste verkoper in onze favoriete kledingzaak:"Hé... Gave tas! Maar, uhh, is dat niet een broek die ik jaren terug aan je man heb verkocht?" Hij herkende 'm aan de stiksels!

Ik ben twee dagen aan het prutsen geweest, maar het resultaat mag er dan ook zijn!

 

 

Vond tijdens de strooptocht naar lapjes ook een sjaal die ik heb gebreid en gehaakt, helemaal bijpassend voor de wandeling buiten.

Ik was er helemaal klaar voor!
En ik moet zeggen... Wat was het een geweldig feest. Ik kreeg een hoop complimentjes over mijn creativiteit, maar de meeste complimentjes gingen toch naar het bruidspaar. En zo hoort het ook!